No voy a entrar en detalles ni quien soy ni quien seré ...



No busco gustar ni tan siquiera que se lea...



Simplemente, un rincón para mí...



Da lo mismo quien abra esta ventana.



No importa tan siquiera lo que pueda pensar...



Sentirme es lo único que persigo...



miércoles, 7 de diciembre de 2011

INSTANTES

Simplemente  me apetecía dejar plasmados pequeños instantes de intimidad y silencios...

.































Sssshhhhhhhhhhhhhhhhhh

jueves, 17 de noviembre de 2011

CLAVADOS

Tendidos sobre la cama, tu pierna por encima de mi cadera, mi cabeza reposando en tu pecho, noto tu aliento en mi oreja y siento   tus manos recorrer mi contorno, suspiro, cada roce de tus dedos es una llama en mi cuerpo ... nos estamos relajando después de la intensidad vivida, nuestra respiración aún no ha adquirido el ritmo normal...
Cierro los ojos, mi sexo húmedo sigue recordando tus envestidas, tu sexo clavado en mi interior activando las paredes vaginales sufren el dulce martirio del placer constante, recuerdan el momento concreto en que las liberas de toda presión provocando el intenso orgasmos que ese expande por todo el cuerpo, mis roncos gritos como música. No paras, con suaves movimientos continuos mantienes mi excitación a niveles máximos en un prolongado éxtasis…
Volteamos sobre nosotros mismos  , mi cuerpo boca abajo, manteniendo el equilibrio entre las dos camas, espera con ansia la embestida a mi culo, con suavidad humedeces tu sexo con mis propios flujos  y lo penetras lentamente, gozando de su estrechez, …reacciono presionando mis caderas contra tu cuerpo, me gusta sentirte bien profundamente, con tus movimientos estimulas mi sexo, reacciona como si lo  estuvieras penetrando a él ,  siento tus manos en mis caderas, en mis pechos y en mi propio sexo, dagas de placer manan de mi interior  se expanden por todo mi cuerpo, explotando en miles de orgasmos continuos…
Relajados dejamos pasar los minutos,  gozando del contacto mutuo, de nuestras propias caricias, leves movimientos denotan nuestro latente deseo… no puedo evitarlo me elevo sobre ti, abro mis piernas y siento como tu sexo ya erecto de nuevo penetra en mi húmeda cueva…
No puedo resistirme a la atracción de tu cuerpo sobre el  mío, en la distancia te siento, en la cercanía  bebería todo tú ser… no hay agotamiento físico que pueda sobre el deseo de tenerte clavado  a mi.

martes, 27 de septiembre de 2011

DESEO


Hace días que siento el deseo instalado en mis entrañas, añoro momentos pasados, instantes robados al tiempo llenos de sensualidad y excitación…
Siento la punzada de los sentidos no saciados, el palpitar de mi sexo anhelante…
Quiero perderme en las brumas de la pasión, sentir como todo mi cuerpo se abre, se entrega al juego del deseo y la sumisión, notar como mi mente pierde su punto de realidad…
Necesito liberarme de los barrotes de las circunstancias, necesito ceder ante mi instinto e instalar el raciocinio en las humedades de mi ser…
Entrecierro los ojos , agudizo los sentidos y siento cada fibra expectante, esperando el sutil momento en que cedan a tú caricia , preparados para el vuelo del placer…
Vienes???



jueves, 15 de septiembre de 2011

ALAS

Mis alas están cerradas, creía que sería fácil asumir un remanso, buscar la calma en el día a día…
 Cuan equivocada puede estar una ¡!!
Ese día a día fue el que me hundió, ese día a día fue el que me abrió un nuevo camino.
Este día a día se está convirtiendo en un lastre, en un vacio emocional abriéndose cada vez más; un agujero donde te hacen sentir culpable, donde antes había una seguridad ahora te cuestionan, donde podías hablar ahora pretenden que calles.
No es culpabilidad, no es inseguridad, es impotencia ante la propia cobardía,  miedo a perder a los que realmente amas, la sangre de la propia sangre…
Mis alas van temblando al ritmo de mis sentimientos, proponen tímidos  aleteos cortados por el temor, por  la inseguridad , por la propia pavura. Siente la presión de las cadenas y  pacientes saben que algún día volverán a extenderse en todo su esplendor, abriéndose y mostrándose orgullosas de ser.
Mis alas van lamiéndose sus propias heridas para cuando puedan volar…  

lunes, 12 de septiembre de 2011

SILENCIOS...

Los silencios forman parte de los diálogos,
Diálogos construidos para no modificar contextos,
Seguir ocultando miedos y dudas,
Tras máscaras de normalidades…
Seguir el  día a día,
Como si no hubiera habido un ayer..

Mi ayer existe,
Construyendo  mi presente,
Un presente dúctil,
Amoldable a los momentos,
Prudente y expectante,
Paciente y deseoso,
Un presente ávido en continuar,
Evolucionando…

martes, 6 de septiembre de 2011

NIEBLA



Todos tenemos nuestros tempos…
Después de la tormenta se instauró una falsa calma, la niebla surcaba el  cielo sin llegar a tocarnos.
Curiosamente las distancias imponían la necesidad de no remover los vientos, dejaban que los barcos se unieran en su lenta derriba…
Ahora ya no hay mares que nos separen, ahora ya no es una isla donde todo toma otro aroma. Estamos ante la vida en tierra firme, con los pasos de quienes nos rodean, caras que por algún motivo u otro activan la mente  y agitan los recuerdos poniendo en duda el mañana.
La realidad se ha impuesto, la niebla ha bajado y planea sobre nuestras mentes. Nos hacen dudar, nos cuestionamos, nos tienta a sucumbir a sus abrazos grises…
Hoy siento sus finos hilos por mi cuerpo, rozándome , como una letanía envuelve mi ser tentándome a abrazarla…
No hay lucha,  simplemente el convencimiento que mañana lucirá de nuevo el sol.

jueves, 1 de septiembre de 2011

SE

Convencida que la vida se vive una vez
Convencida que lo que no hagas hoy, mañana no lo harás
Convencida que todo puede ser,
Y que nada será…
Sé quien soy
Sé que es lo que necesito
Sé lo que debo hacer…
Lo único que no sé ,
Es si sabré hacerlo bien.

miércoles, 24 de agosto de 2011

SENTIDOS



Los silencios pesan sobre el aire,
Cargando el ambiente ,
llenándolo de inciertos sentimientos.

Los deseos duermen,
anhelando tiempos mejores,
Sin conocer su futuro…

La consciencia marcar los tempos del día a día,
El miedo alerta los sentidos
Agudizando su prudencia…


Miedo por el ayer,
Miedo por el hoy,
Miedo  por el mañana…

Y el deseo late,
Late pausadamente,
Buscando la seguridad de sus conocidos…

lunes, 22 de agosto de 2011

LENTO



El tiempo está parado, suspendido en los pensamientos.
El miedo a un mal paso está en el aire.
El corazón late lento, temeroso de acelerarse y pararse en un momento.
Los sentimientos están confundidos sin atreverse a mostrarse,
temerosos de ser dañados.
El futuro se divisa como la lejana línea del horizonte, sin saber cómo se va a alcanzar.
Lento, paso a paso,  buscando en los secretos la solución a nuestra vidas…

jueves, 18 de agosto de 2011

DOLOR

Dolor,
Solo dolor sin palabras..
Sensación de ahogo, norte perdido ,
 un antes y un después...
Ahora,
Ahora simplemente no saber,
desconcierto,
dudas ante los caminos…
Dolor,
Dolor por los demás…

miércoles, 17 de agosto de 2011

IMPORTA




SI estuviera sola en la vida, supongo que no importaría…
Si no hubiera consecuencias en terceras personas,
no importaría…
Pero importa, importa por el que será,
Importa por el daño que se hará,
Importa por lo que ya no se puede evitar…

viernes, 12 de agosto de 2011

MENTIDAS...



Cada día bajo a la playa, mi playa, un lugar familiar…. Durante años guardé las formas, mi bikini entero para no herir  las visiones de los demás. Ya hace un par de años volví a mis antiguas formas, hacer top less, nadie dijo nada,  como era de esperar, solo la mirada furtiva y la incomodidad de mi marido, ese cuerpo que se exhibe le pertenece…  Este año hemos dado un paso más, me he enfundando mis tangas, guardados durante años en un cajón.
Por supuesto mi marido siente que le estoy traicionando al exhibirme de esa forma, nada más lejos de mi intención.
Nunca me han gustado las formalidades, nunca me han gustado las modas, es más , como mujer soy un desastre en cuanto a tipismos…
Odio ir de tiendas.
Odio llevar ropa por el mero hecho de estar de moda..
Si algo utilizo es por mi comodidad, si algo hago sobre mi persona es por mi propio  hedonismo.
Instintivamente repudio todo aquello que esté envuelto de las formalidades que te exigen los demás… seguir por seguir, nunca!!!!

Durante años oculté mi yo tras el manto de la maternidad  y el matrimonio, las obligaciones (esto si se me inculcó hasta la médula desde bien temprana edad) van delante de las devociones … jódete!!!
Así que desde hace  un tiempo ha despertado mi propio yo dormido, devastador, alocado, deseoso, furioso por  haber estado obligado a ocultarse, a estar callado…
Si me paseo en tanga por la playa no es por exhibición, es por el puro placer de sentir el sol en todo mi cuerpo, por comodidad, por no dejar marcas que estéticamente a mi , personalmente, no me agradan… si tú miras, es tú placer o no, si tu cuchicheas sobre mis tetas operadas es tu conversación, a mí lo que me place es sentirme bien…
Difícil de entender a cuantos me rodean… fácil de comprender para muchos…
Creo que no debería de tener que dar explicaciones a algo tan sencillo, pero a la vez tan complicado para quien convive conmigo….
Tema tabú, el  sexo : aquí ya no hay argumentos, aquí ya no hay palabras si tuviera de compartirlo con quien convivo, aquí solo puede existir la mentida….
Al igual que mi yo personal se ha revelado, mi yo sexual reclama su posición , exige sus momentos de placer, dejarse ver tal y como siempre hubiera deseado mostrase… y no lo voy a callar, no voy a ocultarlo ni refrenarlo, ya no… le voy a dar cada oportunidad que consigamos, cada momentos que se nos presente y vamos a experimentar juntos todo aquello que nos queda por descubrir…
No voy a incumplir mis obligaciones para con los míos, pero no voy a dejar de satisfacer mi propio hedonismo.
En definitiva, mentiré, sí, pero llegó el punto de no retorno, esto o desmontar un castillo de naipes que arrastraría muchas vidas  inocentes. Y aquí, por mucho que mi yo  se rebote, sabe que ha de ser así a día de hoy….

miércoles, 10 de agosto de 2011

A UNA PREGUNTA...

Tras una pregunta se activan los mecanismos de respuesta,  aunque la respuesta sea abstracta.
Por qué te atraigo???
La respuesta inicial es , no lo sé.
Aquí viene mi primera cuestión, no puede ser que no lo sepa.
 Reflexiono sobre la pregunta :

-          Me gusta tu diálogo
-          Me gusta el trato que me das
-          Me gusta como follas
-          Me gusta el juego contigo
Bien, no es un mal principio, pero no me aclara mucho la cuestión. Hay otros hombres que tienen esas mismas cualidades que tú y el vínculo que siento no se asimila en nada.
Nuestro contacto inicial fue virtual y aún pone más en entredicho el por qué.
Dicen que las feromonas son un potente atrayente, pero  dudo que mi humilde ordenador tenga el sentido del olfato y  pueda transmitirme tu olor, así que inicialmente ese no es el motivo.
Podemos ir al plano metafísico y basarnos en la intuición, el feeling…
Sí, sería un buen motivo, al principio, sólo que esta es una de mis guías para con mis relaciones y no supone un plus de diferencia.
Es más, tengo toda la certidumbre que si hubiera de buscar una nueva pareja a mí vida, tú , no serías el candidato para convivir conmigo.
La cuestión se me lía aún más, porque verdaderamente siento preocupación por ti y tus circunstancias, instintivamente no puedo refrenarlo.
Al igual que no puedo refrenar mi instinto sexual hacia tu persona,  a un indicio tuyo voy a reaccionar sin motivo aparente, aún sabiendo que pudiera  ser un encuentro a medias…
A una propuesta tuya  te voy a seguir y voy a llegar al límite que quieras, pondría mi integridad en tus manos sin tan si quiera cuestionármelo.
Así que ando como al principio, no hay un por qué justificable.  No puedo descifrarte exactamente que es lo que me motiva de ti.
Si estás y quieres , estaré. Sin obligaciones, sin condiciones…
Así de simple.





domingo, 7 de agosto de 2011

...

Después  de una semana de ausencia mutua , cómo podía empezar bien el reencuentro cuando la primera frase fue : “ lo enseñas todo”, bien,  el vestido era de escote generoso y por ende nuevo.
Con esta frase salían a flote todos los recelos, por muy bien custodiada  que estuviera por mis torres el recelo afloraba por todos sus poros. Su mirada me escudriñaba y  me cuestionaba.  Largo fin de semana donde cada acto parecía estar sospesado, donde la daga de la melancolía se alzaba clamando venganza tiznándome de culpabilidad.
Silencio por respuesta , lejanía como arma.

Si algo te corroe el alma, pregunta.
Si de algo dudas, pregunta.
Si algo quieres, lucha!!
Pero no esperes confesiones voluntarias de lo que no ha sido…
No esperes que quien necesita espacio te confiese que te lo cede…

viernes, 5 de agosto de 2011

PUDIERA...

Pudiera haber sido, pero…
Pudiera haber continuado, pero…
Siempre hay un pero en esta vida.
Deseaba servirte,
Anhelaba ceder a tus caprichos…
Me excitaba seguir tus ordenes.
Fueron breves momentos,
cargados de placer.
Pudiera…
Sería…
“Aquí estoy y aquí estaré”

UN MOMENTO DESEADO

No nos conocemos, no nos hemos visto, solo nos hemos deseado y sentido..
Nos comunicamos por él, nos sentimos por él , nos deseamos por él…
Él sabe excitar, sabe tensar y destensar la cuerda, crear el clima para el deseo mutuo.
Frente a mi ordenador deseaba leer su mensaje, deseaba oír sus órdenes. El mero hecho de  la expectativa me excitaba…
Dejé caer mí vestido al suelo tal y como ordenó, solo vestida con mí tanga. Mi cuerpo estaba a la expectativa, deseoso de las propias caricias.
Imaginaba mi cuerpo junto al tuyo, mirándonos sin tocarnos mutuamente, a la espera de sus ordenes. Suavemente iba acariciándome, pecho, pezones,  bajando la mano a mi sexo, solo pequeños roces, no estaba permitido, aún, nada más, presionaba el tanga hacía arriba para sentir su presión sobre mi clítoris… mientras sentía tu aliento, tu cuerpo… Deseo tocarte…
Mi sexo está totalmente húmedo cuando recibo la orden de desprenderme de mi última pieza, siguiendo sus instrucciones penetro mis dedos profundamente en mi interior al  retirarlos  los lamo  como si fuera tú boca la que los estuviera  saboreando…
Caliente muy caliente, mi cuerpo reclama más…
Su regalo…
Suena el teléfono y oigo tu voz, el pelo se me eriza… Suave, dulce y caliente, tu cadencia me excita, tus palabras van aumentando mi ritmo… Desearía estar al otro lado, hundir mi cabeza en tus pechos, lamer todo tu cuerpos, besar tu boca hasta fundirnos,   dejarme guiar por tus manos, tus ordenes, hasta tu sexo y hundirme en la dulce miel del deseo,  jugar con él , penetrarte y escuchar tu ronroneo…  Tus gemidos me llevan a mi clímax , pero deseo más, quiero seguir oyendo tus palabras y tus gemidos. Escucho el sonido de tu masturbación y me acelera la propia, el rítmico movimiento de tus dedos penetrándote, el  eco de tu húmedo sexo,  impulsan mi segundo orgasmos… Deseo escuchar el tuyo propio, deseo proporcionártelo… las palabras se conectan y desconectan, el ambiente está cargado de excitación cuando me ofreces tu orgasmo , precioso tus suspiros es música para mis oídos y la precipitación de mi tercero…  Huelo tu aroma en mi mente… Ahora tu voz es como las dulces caricias que desearía darte mientras tu ritmo se va relajando,    besaría tus  labios , tu  pecho, tu vientre … y un dulce beso en tu sexo sensible.
Espero el momento deseado cuando nuestros cuerpos se fundan…
Gracias.

jueves, 4 de agosto de 2011

A TI...

Suave y dulce.
Alas das a mi deseo.
Yo , quisiera avanzar el tiempo.
Unir nuestros cuerpos.
Reposare ante la espera
Impaciente por seguir sus  órdenes…

miércoles, 3 de agosto de 2011

LA PARTIDA DE LA VIDA

A veces no regocijamos en nuestras propias penas, sí,  es humano actuar como si todo fuera culpa de los demás.   
Es difícil admitir que no hemos sabido jugar nuestras cartas, que nuestros pasos han ido a destiempo. Hay gente con la capacidad de estar en el lugar apropiado y en el momento apropiado y hay quien, muy a pesar suyo, siempre pierde la baza.
No por esto debemos tirar la toalla, no porque en el pasado nuestros pasos han errado debemos dejar de andar, mas bien lo contrario, debemos agudizar nuestros sentidos, escucharnos y seguir nuestros instintos sin dudar de ellos.  Quizás sea la única fórmula para cambiar los pasos erráticos por pasos firmes y seguros.
Podemos hacer mil cábalas, podemos analizar cada minuto de nuestras vidas, pero nunca sabremos lo que nos depara el futuro. Si queremos anticiparnos a él, no vamos a conseguir mas que decepciones, puesto que el futuro nunca se va  dejar coger, nunca va a ser aquel mundo que hemos ideado en nuestros pensamientos, es ladino y escurridizo,
Pisa fuerte y seguro, anda por la vida sabiendo lo que deseas, pero no pretendas que el mañana ideado venga a ti tal y como lo has visionado.
La partida de la vida está en nuestras manos.

lunes, 1 de agosto de 2011

Paso a paso...



Todo empezó por mi curiosidad.
 Deseos dormidos en mi interior durante años empezaron a despertar, placeres insatisfechos deseaban ser saciados, no había otro camino…
Tímidamente indagas, buscas, curioseas y vas sintiendo el deseo de ir avanzando.  En cada paso vas dejando atrás la piel que te ha ido cubriendo durante años y vas mostrando el ser que deseas ser . Hasta cuando??? Hasta que el cuerpo y mente quiera.
Creas un yo, donde te muestras. Las primeras fotos son fugaces pinceladas de una, pero a cada nueva descubres el placer de mostrarlas, el placer por buscar un punto de vista diferente.  Juegas con tú cuerpo y la cámara, miras lo que probablemente te gustaría ver.
Te introduces en una red, bajo los propios criterios vas descubriendo nuevos horizontes, en el camino te encuentras a gente que te enseña, que te abre mundos. Sí, lo reconozco puedes encontrar grandes decepciones, pero estos riesgos están … a la vez encuentras grandes amigos, así que queda compensando.
Paso a paso voy andando, como decía Machado/Serrat…”caminante no hay camino, se hace camino al andar”… Aprovechando mis tempos voy creando mi camino…

viernes, 29 de julio de 2011

MUÑECA

Las oportunidades caen en cuentagotas,
Las posibilidades están sujetas a oportunidades,
El deseo está allí, sintiéndose sujeto a los designios del destino.
El quiero, pero no puedo…
El ofrecimiento  en pos del silencio.
Hay días que te sientes como una muñeca,
sin poder decidir.

miércoles, 27 de julio de 2011

UN MIGDIA

Havíem quedat prop la platja , al  davant la visió del mar...
Quina era la proposta???
Si , el joc estava en provocar, en saber si seria capaç o no .
Amb previsió m’he vestit amb comoditat, un simple vestit blanc sota pit amb caient ample, per què no?? El tanga blanc així tot anava a conjunt...
Només hi ha una senyora a tres taules de nosaltres i una mica més enllà dos senyors compartint conversa. Hi ha prou distància pel propòsit...
Així que m’assec deixo pujar una mica la faldilla mostrant  les morenes cames , alhora que amb una mà prenc la copa gelada de cervesa, l’altra cau sobre la meva cuixa, s’introdueix per sota el vestit  dissimuladament en busca del meu sexe humit, el dits comencen a jugar mentre mantenim la conversa. La visió del mar és un relaxant, em molesta la roba interior, així que decideixo treure-me-la allà mateix.. “el vols o me’l guardo?” et dic mostrant-te el tanga, els  teus ulls  estant ocults rere  les ulleres de sol i no acabo de veure la teva mirada, però se t’escapa un somriure ...
Anem xerrant i comentant mentre vaig jugant i jugant amb els meus dits fins que  noto l’arribada de l’orgasme, hauré de ser silenciosa, em mossego el llavi mentre miro la brillantor del mar... em donen ganes de treure’m el vestit, obrir les cames i deixar explotar tota la potència de la meva culminació. Em relaxo en la baixada amb els dits  dins meu, lentament acaronen les parets del meu sexe, calmant-lo...els retiro i me’ls llepo...
Marxem???
Tenim qüestions per culminar....

ANGEL VS DIABLO

El diablo se viste de ángel
El ángel se viste de diablo.
La inocencia se esconde bajo capas de perversidad.
La perversidad se oculta tras la inocencia.
Cuan conscientes somos de lo que somos??
Reconocemos nuestras dualidades??

Mi diablo espera su oportunidad, desea mostrarse en toda su grandeza…
Crecerse, imponerse y declarar su autoridad.
Desea que le tiendas la mano hasta conseguir su imperio…
La “prudencia”  sibilina está atenta a cada movimiento,
con astutas jugadas pone trabas al diablo…
Se disfraza bajo diversos papeles con el fin de despistar y conseguir su fin.
Templar al diablo.
Tretas,  moralidades y jugarretas forman su campo de batalla.
El diablo es un gran tentador…

martes, 26 de julio de 2011

UNA TARDE



Fue una tarde diseñada para complacerme
Una tarde ideada para conquistarme
Fue una tarde para recuperarme.

Fue una buena tarde,
donde fui mimada, cuidada…
Una tarde para amarme…
Entre tus caricias mi mente volaba,
se despegaba hacia otros mundos,
donde rigen los sentidos y el amor queda relegado.

Fue una tarde donde me mostrabas tú amor,
Pero amor, no me des tanto…
No te lo puedo devolver, he cruzado la línea.
Mi camino va hacia otras rutas,
mi respeto por ti seguirá,
mi cariño te acompañará,
pero amor…
El amor se perdió.